ඔබ රුව නොදැක දකිනා විට
ලංවී හැමදාමත් ඉන්නට
මට ඒ අවිහිංසක අහසට
සඳ කිරණින් බබලන්නට...
ඔබේ දෑත පටලාගෙන
සෙනෙහසට තුරුළු වෙලා
ඇවිදන් යන්නට පාර සෙවූ
මතකයේ මං මාවත් තුල...
පෙර භවයේ ඇදුනු රුවයි
සඳ වී තුරුලට ආවේ
ඒ එලිය දැක හැර නොයමි
දැන්නම් සඳ අහසට අයිතියි......
No comments:
Post a Comment